Czy obywatel Rosji może pracować na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi?
Cudzoziemiec podejmujący pracę na terytorium Polski, co do zasady, powinni posiadać zezwolenie na pracę wydane przez właściwego wojewodę. Przepisy przewidują jednak wiele wyjątków od tej zasady. Jednym z nich jest możliwość zastosowania wobec cudzoziemców będących obywatelami 5 państw: tj. Ukrainy, Białorusi, Mołdawii, Gruzji lub Armenii – tzw. uproszczonej procedury legalizacji pracy cudzoziemcowi, tj. powierzenia wykonywania pracy na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi (rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 grudnia 2017 r. w sprawie państw, do których obywateli stosuje się niektóre przepisy dotyczące zezwolenia na pracę sezonową oraz przepisy dotyczące oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi).
Do dnia 27 października 2022 r. w katalogu państw, których obywatele mogą wykonywać pracę bez zezwolenia na pracę na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanego do ewidencji oświadczeń wpisana była Federacja Rosyjska. Natomiast od dnia 28 października 2022 r. - związku ze zmianą przepisów i wykreśleniem Rosji z listy państw, dla obywateli których można rejestrować oświadczenia o powierzeniu pracy - podmiot zatrudniający obywatela Rosji nie może już skorzystać z tej formy legalizacji pracy cudzoziemca.
Mogą natomiast wystąpić przypadki, gdy obywateli Rosji będzie mógł legalnie kontynuować pracę na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi już zarejestrowanego przez powiatowy urząd pracy. Praca takiego cudzoziemca będzie uznana za legalną pod warunkiem, że:
- oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisane zostało do ewidencji oświadczeń przed dniem 28 października 2022 r.
- praca kontynuowana jest na warunkach określonych w tym oświadczeniu do dnia upływu ważności tego oświadczenia.
Czy cudzoziemiec będący studentem studiów stacjonarnych na wyższej uczelni w Polsce musi posiadać zezwolenie na pracę?
Zgodnie z § 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21 kwietnia 2015 r. w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę nie są objęci obowiązkiem posiadania zezwolenia na pracę cudzoziemcy będący studentami studiów stacjonarnych odbywanych w Rzeczypospolitej Polskiej.
Stosownie do art. 64. ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, studia są prowadzone na poziomie:
1) studiów pierwszego stopnia;
2) studiów drugiego stopnia;
3) jednolitych studiów magisterskich.
W myśl art. 63. ust. 1 tej samej ustawy, studia są prowadzone w formie:
- studiów stacjonarnych (dawniej studia dzienne), w ramach których co najmniej połowa punktów ECTS objętych programem studiów jest uzyskiwana w ramach zajęć z bezpośrednim udziałem nauczycieli akademickich lub innych osób prowadzących zajęcia i studentów;
- studiów niestacjonarnych wskazanych w uchwale senatu, w ramach których mniej niż połowa punktów ECTS objętych programem studiów może być uzyskiwana z bezpośrednim udziałem nauczycieli akademickich lub innych osób prowadzących zajęcia i studentów.
Cudzoziemiec, będący studentem studiów stacjonarnych odbywanych w Polsce, jest zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na pracę niezależnie od tego, czy studiuje na uczelni publicznej, czy niepublicznej.
UWAGA!
Zwolnienie z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę nie obejmuje cudzoziemców będących studentami studiów niestacjonarnych (zaocznych, wieczorowych, eksternistycznych itp.).
Cudzoziemiec musi odpowiednio udokumentować swoje uprawnienie do świadczenia pracy bez zezwolenia na pracę, przedkładając podmiotowi powierzającemu pracę ważną legitymację studencką, poświadczającą odbywanie w Polsce studiów wyższych w formie stacjonarnej, a najlepiej potwierdzające ten fakt aktualne zaświadczenie z uczelni.